"Het lijkt wel een droom"
Als Vliegende Hollander neem ik min of meer door het hele land mondelinge examens af. In die ruim twee jaar dat ik dit werk voor Bisbee Taaltoetsers nu doe, heb ik al heel wat fileleed doorstaan.
En nu zit ik thuis. We weten allemaal waarom. Ik drink mijn eigen koffie en ik zit aan mijn eigen bureau. Als ik praat is dit niet tegen mijn huisgenoot. Ik spreek ook zeer duidelijk als ik moederziel alleen op mijn zolderkamer zit. Wat moeten de buren daar wel/niet van denken....
Een paar weken terug begon dit andere leven. Met de excuses van Robin en Cecile van Taaltoetsers zag ik het ene na het andere gat in mijn rooster vallen. Toegegeven, die gaten werden al snel opgevuld door het ontluikende onkruid in mijn tuin dat om aandacht schreeuwde. Nog best wonderlijk dat ik die woeste speling van de natuur kon waarnemen, want de ruiten waar ik doorheen keek, zagen asgrauw. Bovendien had ik nog wat achterstallige administratieve en facilitaire klusjes, dus ik maakte mezelf maar wijs dat ik van de nood een deugd kon maken.
Totdat bleek dat Bisbee hetzelfde adagium hanteert. Uit ervaring had ik kunnen weten dat mijn collega's niet voor één gat te vangen zijn. Al snel kreeg ik een uitnodiging van Albert, IT-specialist van Bisbee om deel te nemen aan een testsessie. Virtueel examineren ging ons, de scholen en vooral de examenkandidaten redden. De test slaagde, de kinderziektes bleken te bestrijden te zijn. Wij waren met elkaar weer gegroeid. Ons onderwijsbedrijf verlegt grenzen voor zichzelf en de scholen, omwille van de studenten. Niets stond nog in de weg om de examenkandidaten die belangrijke stap naar de eindstreep te laten zetten.
Nu hoor ik je denken: ja ja, klinkt mooi, maar virtueel examineren, dat is toch surrogaat?
Ja, hoe vriendelijk je de kandidaten ook verwelkomt, het blijft letterlijk en figuurlijk afstandelijk. Ja, er zijn heel soms problemen met de geluidskwaliteit die alleen met kunst- en vliegwerk te verhelpen zijn. Ja, het is heel onwennig om als student tegen een laptop te moeten praten om aldus jouw presentatie te geven. Intussen zie je dan ook nog jezelf met dat onwillige haar dat al een paar weken om een kapper smeekt. Hoezo, ik voel mij best ongemakkelijk? Ooit was beeldbellen, FaceTimen en Skypen hartstikke leuk. Nu is het noodzaak.
Wij, assessoren kennen de bezwaren die opkomen bij het voorstel om de mondelinge examens op afstand af te nemen. Maar veel belangrijker is het resultaat na het nemen van de hobbels. Regelmatig horen wij: “Ik ben dolblij dat ik niet nog langer heb hoeven wachten, want je kunt het examen maar beter gedaan hebben”. Of: “Wel lekker dat mijn mondeling Nederlands nu achter de rug is en ik meteen al in mijn eigen omgeving ben, waar ik kan ontstressen”. Maar misschien is dit wel de mooiste reactie: “Wie had dat ooit gedacht, het lijkt wel een droom: lekker vanuit je eigen huis het rottigste examen van de hele opleiding doen. Yeah!”
Linda Oosterom
Assessor Taaltoetsers
