Tijd voor mij. Hoe dan? Goede voornemens voor het nieuwe schooljaar

Het schooljaar 24/25 is inmiddels al begonnen. De scholen zijn van start gegaan en ik dus ook! Tenminste, dat is de bedoeling.

Ik zit in de auto op weg naar school. Het is kwart over acht. Een uur geleden ben ik opgestaan. Snel onder de douche gesprongen, ontbijtje voor mijn kinderen en voor mijzelf gefabriceerd, lunchtrommeltjes klaar gemaakt. Vervolgens mijn dochter op weg geholpen, want ze was natuurlijk weer iets kwijt, haar fietssleutel deze keer. Het duurde even, alle kamers afgestruind, alle jaszakken doorzocht, maar ik vond hem uiteindelijk. In de koelkast. Ze vertrok een kwartier later dan gepland. En dus heb ik mijn meditatie niet kunnen doen.

Ik had het zo goed bedacht in de zomervakantie. Als ik nu eens elke ochtend een meditatie zou doen van ongeveer vijftien minuten als de kinderen de deur uit zijn, dan gaan mijn dagen er vast al anders uitzien, aldus goeroe Mariska herself. Dat zou ik nog net redden voordat ik zelf in de auto moet stappen.

Zwaar opgefokt zit ik nu in de auto. Misschien moet ik even een podcast aanzetten. Mijn eerste plan, een meditatie in de ochtend, was niet gelukt, maar we geven niet op. Een ander goed voornemen was het luisteren naar een podcast in het thema zelfontwikkeling in de auto op weg naar je werk. Hoe lekker kan het zijn?

Het is niet zo dat je leven je zomaar overkomt, zonder dat je daar invloed op hebt. Het is het resultaat van hoe je denkt en hoe je daarnaar hebt gehandeld. De betekenis die jij geeft aan je gedachten, bepalen of je in actie komt. Of je je doelen gaat behalen. Dat klinkt misschien makkelijk.

Dat klinkt inderdaad makkelijk, ja. Jij hoefde vast geen fietssleutels te zoeken vanochtend. Boterhammen smeren voor je kinderen? Om 9 uur op school zijn én daarnaast ook voor je kinderen zorgen? Nee, vast niet. Ik zie het je niet doen. En je spirituele vriendjes ook niet: Louise Hay, die stinkende luiers opruimt? Deepak Chopra, die de toiletpot probeert te ontstoppen? Laat me niet lachen.

Een leermeester met een huilende baby in zijn linkerarm en in zijn rechterhand een hamer en een beitel. Ik zie de cover van het boek al voor me. Als hij of zij ooit opstaat, dan zal ik hem volgen. Tot die tijd geloof ik er geen één meer. Elke dag mediteren, yoga, je lichaam voelen, aarden, wandelen. Yeah right, de vuile was uit elke kamer vissen, lunchtrommeltjes maken bedoel je zeker. Hoe dan, leven in stilte?

Ben er nu alweer helemaal klaar mee en erger me aan de rij auto’s waar ik in sta. Toettttt, schiet toch eens op, man. Dat stoplicht wordt niet groener!!

(Uit: ‘We kunnen niet gemist worden’ https://www.bureaulisten.nl/ )

Hoe dan?

Ik had er echt goed over nagedacht in de zomervakantie. Hoe ik meer tijd en aandacht voor mijzelf moest combineren met mijn werk, maar in praktijk blijkt het toch moeilijker dan gedacht. Ik heb nog geen meditatie gedaan, geen stilte opgezocht, geen 10.000 stappen gezet, geen uurtje in de tuin doorgebracht.

Waarom blijkt het zo moeilijk te zijn om de mooie plannen die we in de zomervakantie maken (deze keer ga ik het allemaal anders doen) te realiseren?

Op een site van de School voor Human Leadership (https://www.vanhartelingsma.nl/) kom ik een interessant artikel tegen met tips en inzichten waar ik wel iets mee kan. Zo wordt er geadviseerd om hulptroepen in te schakelen. Vertellen aan anderen waarom het zo belangrijk voor je is, maar ook om hulp vragen waar nodig.

Ik voel me aangesproken. Ik realiseer me dat ik van alles bedenk in mijn hoofd, maar dat ik het niet deel. Maar ook dat ik het te snel aan de kant schuif. ‘Oh, je hebt morgen een moeilijke toets? Ja, ik help je wel even, hoor. Nee, geen probleem dat je het nu pas meldt, ik had verder nog niets gepland deze avond.’

Herkenbaar? En deze tip dan: Be Nice!

Mensen die streng voor zichzelf zijn hebben over het algemeen vaker de neiging om terug te vallen in oude gewoontes. Terwijl als je mild bent en het ziet als liefdevolle discipline om aan je goede voornemen te werken is je kans van slagen groter, lees ik op deze site.

‘Je moet de lat niet zo hoog leggen, Maris,’ zei een vriendin mij deze week nog. ‘Waarom moet jij nu weer van jezelf elke dag mediteren en de stilte opzoeken en 10 uur werken? Stop toch eens met dat moeten. Geniet gewoon. Kijk nu, hier, wij samen in de tuin. Het is toch helemaal goed nu hier.’

Liever voor mezelf zijn en mijn doelen bijstellen. Got it! De laatste tip die ik wil delen vond ik op de site van HC Health (https://hchealth.nl/vitaliteit/goede-voornemens/):Bereid je voor op crisismomenten. Crisismomenten bevatten prikkels waarmee onze oude automatismen, die we juist willen overwinnen, heel krachtig opnieuw geactiveerd worden. Daarom des te belangrijker om hier goed over na te denken.

Zij geven hierbij onder andere deze tips:

Gebruik geheugensteuntjes door bijvoorbeeld herinneringen in je telefoon te zetten;
Beloon jezelf bij goed gedrag, met als voorbeeld: Beloon jezelf na het sporten met een aflevering van je favoriete Netflix serie.

Dus: Ja, er komt een toetsperiode aan in oktober en dan krijg ik het heel erg druk. En inderdaad, als ik aan deze volle weken in een schooljaar denk, dan zie ik mezelf ’s avonds laat op de bank met in de ene hand een zak chips en in de andere hand de afstandsbediening. Een uur wandelen? Mij niet gezien. Maar al lezende realiseer ik me dat op die momenten 15 minuten wandelen in een pauze of na het avondeten ook even voldoende is. Het haalt de druk van ‘moeten’ even weg.

Het is goed om je voor te bereiden op ‘crisisperiodes’. Nadenken over wat dan goed genoeg is voor jou op zo’n moment. Realiseren dat de lat iets lager mag. Maar ook in deze tijden is het belangrijk om jezelf niet te vergeten. De toetsen liggen er echt nog wel na even tien minuten in het zonnetje in de tuin.

Ik wens jullie allemaal een fijn schooljaar, waarbij je de tijd en rust vindt voor JOUZELF!

Door Mariska van Berkel

Mariska is 20 jaar docent geweest. Ze was docent Spaans, Nederlands en NT2 op het mbo. Ook heeft zij lesgegeven op een ISK in Rotterdam. Mariska is bij Bisbee werkzaam geweest als docentencoach en werkt momenteel als taaltrainer.